A crise e a desesperación xa causa mortes
A crise e a desesperación xa causa mortes.
Pero, provocar situacións de pobreza, miseria e desesperación, ...... tamén é matar.
Ocorreu esta mañá en Olot (Xirona), onde xa pasaron recentemente outros casos de crimes.
Un individuo, parece ser que con personalidade alterada ou desequilibrio mental, asasinou a catro persoas.
Dous eran os donos da Empresa onde traballaba de albanel e outras dúas dun Banco.
A desesperación unida a estas personalidades alteradas, provoca estes casos de tolemia e cegueira mental ao atopar pechadas as portas e non atopar a saída a unha situación insostible.
O home de 57 anos acababa de ser despedido. Levaba xa varios meses sen cobrar e para máis INRI, déronlle como idemnización un cheque que ao intentar cobrar no Banco dinlle que non ten fondos.
En casos así, “a cabeza non para” desbarátase e xa che dá igual todo. Buscas aos que consideras culpables máis próximos e vas a por eles.
Cando en realidade os culpables están máis arriba. Pero non podes chegar a eles. A Xustiza e os Gobernos non actúan ben, non atopas solución nin onde acudir e o primeiro que se pensa é en "tomar a xustiza pola túa man".
A forma máis habitual de pór fin a esta desesperación é o suicidio.
Non hai que esquecer que os suicidios xa son a maior causa de morte tráxica en España, por enriba ata dos accidentes de tráfico.
Pero algúns antes de morrer queren facer un escarmento. Neste caso o suicidio non se consumou, pero non é desatinado pensar que virá cando a ocasión presénteselle. A súa vida xa está esnaquizada. El mesmo é tamén outra vítima, xunto cos outros catro asasinados.
Con todo, os causantes máximos de que pasen estes episodios están a salvo, con boa situación económica, rodeados de prebendas e gozando da vida, con escoltas, gardacostas e pelotilleiros que lles celebran as grazas e encomian o seu nefasto proceder.
As crises páganas os débiles e necesitados.
As cousas estanse pondo mal e hai xa moita desesperación. Porque hai que recordar que, provocar esas situacións de pobreza, miseria e desesperación, .... tamén é matar
Romayo, unha vez mais atinas certeiramente na profundidade do asunto,
ResponderEliminarGóstame ou teu análise. Outros opinan barbaridades.
A cousa e mais profunda do que parece a primeira ollada.
A cousa ten moito que ver coas cuestions que estamos a padecer. Non é un caso illado.
Estamos todos sendo vítimas do triunfo do capitalismo feroz, inhumano e desorbitado.
Mandan os poderosos, e os gobernos e políticos están de comparsa
¡Qué peniña!