Blog Personal fundado el 9 de Enero 2006, por:

Blog Personal fundado el 9 de Enero 2006, por:
¡Viva la Libertad de Expresión!

miércoles, 28 de enero de 2009

Fallece un Chanteirés en accidente portuario

Jacobo Rey Cartelle, natural de Chanteiro, era un veterano Capitán de la Marina Mercante que llevaba dos décadas como Jefe de Operaciones Portuarias en la consignataria Pérez Torres del puerto ferrolano.


Se nos marcha un compañero de "caralladas", que planeaba retirarse pronto, para lo que ya había reparado recientemente su casa de Chanteiro.
Pero, el destino implacable le puso atrancos, pues hace dos meses también falleció inesperadamente su madre.
C'est la vie.

Memoria do fusilamento no 1936 da mugardesa AMADA GARCIA RODRIGUEZ


martes, 20 de enero de 2009

¡Barco á vista! - MOCION DE CONFIANZA REAFÍRMANTE PARA JULIO IGLESIAS

ORZAMENTOS - 2009
Logo de asistir "virtualmente" ao Pleno dos Orzamentos 2009, podemos dicir que cada grupo chegou cunha idea preconcibida da súa actuación no mesmo.
Despois de que as reunións preliminares non frutificasen en ningún acordo e non ía haber consenso.
Cada quen non estaba disposto a ceder nadiña de nada.
Traían xa a súa postura definida e mantivéronse firmes nela. Non podían ceder, por manterse na súa postura de estratexia partidista e contentar á súa parroquia e non dar impresión de ser colaboracionistas.
Sabían ademais que todo vai saír ben.
E mesmo o equipo de goberno, que aínda que en minoría, non estaba disposto a ceder nas súas pretensións e traía ben aprendido que non lle facía falta buscar consenso, porque os orzamentos sairán adiante mediante a moción de confianza que ten asegurada, porque nas circunstancias actuais non hai posibilidades para unha moción de censura alternativa.
De aí a présa que tiña o Alcalde para que os orzamentos fosen votados e aprobados ou rexeitados. Abreviábase a agonía dos estériles debates.

Os grupos da oposición aproveitaron para facer crítica pura e dura, sacando a relucir asuntos da confrontación corporativa municipal.
Así o edil do NAL falou da necesaria austeridade no gasto para estes "orzamentos dá crises".
Do Taller de Emprego Insert@res, a compra do local da Cooperativa de Cervás, do barco para converter en Aula do Mar, do Observatorio astronómico dá Bailadora, das contratacións irregulares, .....
O Alcalde acusoulle de "amnesia selectiva", por non recordar o seu comportamento cando estaba no machiño do poder e espetoulle que "cada un é fillo das súas palabras e dos seus feitos", facendo mención á súa actuación gobernando e a que na Festa dos Maiores mandouno a sentar na cea xunto aos músicos e non na Presidencia do acto.

O BNG dixo ter unha visión diferente da política municipal e gobernar doutro xeito.
Aludiu á actual falta de ingresos por licenzas de obras maiores, pola recesión e a que desde maio estaba paralizado o estudo do Proxecto ou remodelación do Novo PXOM.
Mostrouse contrario a que haxa que ter contratado un animador cultural e deportivo, xa que desa función poderíase encargar o persoal municipal e tamén non considerou prioritario, nas actuais circunstancias o do barco e observatorio astronómico.
Botou en falta partidas para o Centro de Día, Galescola, Piscina mancomunada e PEPRI ou ARI para Redes.
Do mesmo xeito que o NAL non considerou necesaria a asignación de 20.800 euros para a remodelación da Web municipal, que di está ao servizo da propaganda da Alcaldía. En resposta o Alcalde Iglesias acúsolle de manipulador e de votar a todo en contra ou absterse e de pór unicamente "paus nas rodas para que me chinche" e díxolle que "o seu desexo é verme caer nos brazos da dereita".

O portavoz do PP mostrouse o máis conciliador, daba a impresión de que estaba por facilitarlle as cousas, co seu apoio ou abstención.
Que se non o realizou foi, seguramente, porque tamén traía o súa estratexia de marcar diferenzas e que non lle acusasen de colaboracionista, como nos orzamentos do ano pasado, para tapar os seus falcatrúas.
Baseou a súa oposición en que non lle gusta esa operación de crédito de endebedamento de 450.000 euros, para a compra de terreos para a ampliación do Grupo Escolar, antigo cámping de Seselle e terreos do Castelo e zona de Estacas.

E o ex-alcalde Cendán acabou dicindo: "se queremos espectáculo, pois veña espectáculo", en alusión a que se prosiga coa Moción de Confianza.

O Alcalde daba a impresión de que quedou encantado con este resultado negativo da votación. Sabe ben que será o gran triunfador.
Ten ben aprendida a situación do seu colega Orozco de Lugo.
Sairá reforzado.

Nestes día a batalla de desmentidos, comunicados e notas de prensa sobre os orzamentos municipais 2009, non se fixo esperar, como habiamos prognosticado no Cambalache.
Pois ben, todo sexa pola clarificación e transparencia dos asuntos comunitarios que o pobo ten dereito a saber.
E neste sentido, non debería ocultarse xa por máis tempo a insinuación que se fixo das dúas cousas concretas que pediu o grupo Popular para dar o seu apoio.
Non é de recibo andar con trapalladas, debe haber diafanidade nas negociacións por moi privadas que sexan a conversacións respecto diso.

E nada de "cambelaches". As posturas distintas e o debate, sí , teñen que existir, son clarificadoras e serven para presentar as propostas alternativas.
Pero o ton debe ser o correcto, sen chegar a facer incursións no terreo persoal.
Si se toma esta deriva, o que se fai é emporcallar aínda máis a defenestrada política do todo vale. "As boas palabras aloumiñan; as malas espiñan".

Os grupos da oposición manifestan que non se lles deu opción a discutir as súas propostas alternativas no Pleno, que tingan que ver, única e exclusivamente, coa priorizazón de actuacións municipais urxentes e necesarias.
E o grupo do BNG expón que ata se lle negou a posibilidade de votar que o Proxecto queda en suspenso mentres se atopaba e negociaba un consenso.
Isto explícano nunha Nota que fixeron pública:
O BNG PROPUXO DEIXAR O Documento SOBRE A Mesa PARA COMEZAR UNHA NEGOCIACIÓN SOBRE OS ORZAMENTOS.

Por outra banda desde a Páxina Web municipal dise que:
O goberno local afirma que os feitos constatan que é o BNG o que se nega ao diálogo desde o principio do mandato.

viernes, 16 de enero de 2009

ARES, Presupuestos 2009 y "Cambalache"

_ ¿Qué la vas hacer Julio? . ¡La vida es así! , ¿qué le vas hacer?
_ Y no somos nosotros que la vamos a cambiar.

--Sí viejo, pero pasa cada cosa, que uno se siente arrepentido de haber nacido .......


lunes, 12 de enero de 2009

PROBABLEMENTE DIOS NO EXISTE

El Ateísmo
Ante la constatación de lo efímero de la vida y la incertidumbre que despierta la muerte, los seres humanos nos interrogamos, de forma recurrente, sobre las grandes cuestiones que afectan a nuestra existencia. Solemos dar a estas preguntas respuestas muy diversas, respuestas que a menudo se forjan en nuestro cerebro de forma emotiva, sin ningún tipo de fundamento racional. Son respuestas basadas en la tradición, en el aprendizaje, en la aceptación acrítica de la autoridad, en la adhesión intuitiva.
Sin embargo, buena parte de los seres humanos también consideramos que es posible responder de forma consistente, ponderada y racional a tales consideraciones. El ser humano es un animal que se caracteriza por sus capacidades afectivas, que vive y siente en el mundo, y ello es con frecuencia lo que le proporciona mayor satisfacción, pero es también un ser que destaca por su capacidad de razonar, de analizar de forma lógica la información que recibe de su entorno y de extraer conclusiones que le permiten acercarse al conocimiento intrínseco de la realidad, y ese es un potencial que no podemos desperdiciar si de verdad deseamos dar una respuesta plausible a las cuestiones fundamentales de la existencia.
Esa capacidad potencial de razonar, para ser realmente efectiva, debe ponerse en práctica con responsabilidad, con el mayor grado de rigor posible, pero por sí solo eso tampoco es suficiente, también debe poder ejercerse de forma autónoma, con total independencia y sin restricciones de ninguna índole, es decir, requiere de un entorno donde exista libertad para pensar.

Sólo mediante el ejercicio de la conciencia libre estaremos en condiciones de llegar a conocer la realidad última de la naturaleza y, en consecuencia, del propio ser humano.
Estamos convencidos de que la naturaleza es asequible al conocimiento, tanto como para suponer que con el transcurso de los siglos podamos reducir progresivamente el ámbito de lo desconocido y llegar a hacer más llevadera la existencia del ser humano, satisfacer sus necesidades vitales y mejorar sus expectativas personales, con el fin de hacer más agradable su tránsito por la vida.

Aunque el conocimiento por sí solo no mejorará nuestras condiciones de vida sí debemos reconocer que el progreso es heredero del conocimiento. Es cierto que los seres humanos mostramos en demasiadas ocasiones un comportamiento poco coherente en el respeto hacia nuestros semejantes y el equilibrio del medio que nos sustenta, incluso hasta llegar a poner en peligro nuestra propia supervivencia.
A lo largo de la historia los seres humanos hemos progresado tecnológicamente de forma notable, mientras que en el ámbito social nuestro avance ha sido menos evidente. Con excesiva frecuencia los intereses particulares se han impuesto sobre las necesidades colectivas y el egoísmo ha inducido a buscar el propio e inmediato beneficio en detrimento de las condiciones de vida de nuestros semejantes.
En este contexto, las personas capaces de pensar con libertad sin dar las cosas por sabidas, de cuestionar las verdades generalmente aceptadas, de discrepar si es preciso del discurso dominante, de criticar públicamente las afirmaciones impuestas por la tradición han constituido una vanguardia que ha permitido combatir la ignorancia y la superstición, y alcanzar muchos de los logros más remarcables del pensamiento humano.

Los supuestos dioses y seres intangibles, sus intermediarios y los paraísos que nos prometen no conseguirán la mejora de este mundo, porque basan todo su discurso sobre una enorme ficción y sus promesas van dirigidas mayormente a conseguir la adhesión acrítica de sus adeptos, no a descubrir la realidad.
Los dioses, como todos los demás seres fantásticos, son sólo una creación humana. Nada nos espera después de la muerte, porque con el fin de la vida dejamos sencillamente de existir como seres humanos y pasamos a ser materia desorganizada, sin aliento, sin vida. Solamente nuestras obras y nuestras eventuales contribuciones al conocimiento, en definitiva nuestro legado, permanecen.
Sólo uniendo nuestros esfuerzos sobre la base de una razón libre de prejuicios y orientada al progreso de toda la humanidad conseguiremos avanzar en los caminos de la libertad, la igualdad de derechos, la fraternidad, la solidaridad y la paz. Es necesario transmitir este mensaje a la sociedad para poder legar a las generaciones venideras un mundo mejor que el que en su día recibimos de nuestros predecesores.

........... Y el hombre creó a Dios

viernes, 9 de enero de 2009

2009 - Ano de neves, ano de bens